Evrende uzanımsal sınırlar boyunca şuan öznede meydana gelen, algıladığı için algılar.
Temelde oluşan gerçeklik onun uzak bir şerit üzerine bakılınca sürüm gerçekleştirmesidir.
Aslında çoğu akışların birbirinden ayrı tanımlanır olması öznenin kendinden vardığı bir sonuç üzerinedir.
Her ne kadar olası çeşitlemeler bir rasyonel mantık üzerinde ilerlese de ondan vazgeçip karşı gelişler sağlamayı sürdürür.
Tahammül noktasında işlemler dizilendikçe farkına vardığı şeyde bilinen özgün olmasına yol açan zihindir.
Ve böylece çok kez tekrarlayan şey artık onu sağladığı yaşamında bilincinin yükseldiği hissini verir beyinde. Ve buda demektir ki gerçeklik bundan ibaret. Geriye kalan sadece zihinsel gerçeklik üzere bir akıştır.
Toparlayacak olursak evren sınırları şekillerle, insanın hayatı bildikleriyle bilinçte yükselme gerçekleşir. Ve süreklilikte somutlanma devam edilir.
